My smy pola Sakskeho "Čin sobu" projekta sobu činili a dobyli. Z tutym mytom smy sej nadawk stajili, hrajkanišćo ponowić a powjetšić.
Naše hrajkanišćo běše jara jednorje a za dźěći jara wostudłe. Smy pytali za móžnosćemi kak móžmey našim dźěćom móžnosć dać, so raz tak prawje wucychnować móc. Wjesna rada je dołho přemyslowała, što je najlěpše za naše dźěći wšelakoreje staroby. Su so plany nastajili a kónčny rozsud je padnył, zo budźe so jedyn krosnowanski pawk a zwěrjo z pjerami wobstarać.
Wězo je wšitko jara małke započinało. Cyły stary pěsk je dyrbjał preč a płonina hrajkanišća dyrbješe so powjetšić. Z mócnymi rukami a bagerom běše tuta wěc spěšnje wotbyta. Potym twarichu so fundamenty za pawka a zwěrjo z pjerami. Přeco zaso je wulki LKW přijěł, kotryž je nam nowy šćěrk přiwjez, a hrajkanišćo so pomału zaso pjelni.
Krosnowanski pawk, zwěrjo z pjerami a kiwkawa, kotraž stěješe najprjedy na druhim městnje, su so naposled připrawili.
Naše hrajkanišćo błyšći so nětko w cyle nowym płašću a my dźakujemy so kóždej pomocliwej ruce kotraž je nas při tutym projekće podpěrała, zo bychmy něšto wulke docpěli. Bjez pomocy našich wjesnych wobydlerjow, wosebje tych muži, njebu tuta akcija móžna była. ZAPŁAĆ BÓH!
